Etymology 1 [ edit ]
From Old Irish gíallaid ( “ gives hostages, obeys, submits; serves, is in base clientship; obeys, serves ” ) , from gíall m ( “ a human pledge, a hostage ” ) (compare modern giall ).
géill (present analytic géilleann , future analytic géillfidh , verbal noun géilleadh , past participle géillte )
( transitive , intransitive , with do ) yield , submit (to)
render obedience to
defer to
surrender to
comply with
give oneself to
give credence to
give way to
concede
respond to
Conjugation [ edit ]
singular
plural
relative
autonomous
first
second
third
first
second
third
indicative
present
géillim
géilleann tú; géillir †
géilleann sé, sí
géillimid
géilleann sibh
géilleann siad; géillid †
a ghéilleann ; a ghéilleas / a ngéilleann *; a ngéilleas *
géilltear
past
ghéill mé; ghéilleas
ghéill tú; ghéillis
ghéill sé, sí
ghéilleamar ; ghéill muid
ghéill sibh; ghéilleabhair
ghéill siad; ghéilleadar
a ghéill / ar ghéill *
géilleadh
past habitual
ghéillinn / ngéillinn ‡‡
ghéillteá / ngéillteá ‡‡
ghéilleadh sé, sí / ngéilleadh sé, s퇇
ghéillimis ; ghéilleadh muid / ngéillimis ‡‡; ngéilleadh muid‡‡
ghéilleadh sibh / ngéilleadh sibh‡‡
ghéillidís ; ghéilleadh siad / ngéillidís ‡‡; ngéilleadh siad‡‡
a ghéilleadh / a ngéilleadh *
ghéilltí / ngéilltí ‡‡
future
géillfidh mé; géillfead
géillfidh tú; géillfir †
géillfidh sé, sí
géillfimid ; géillfidh muid
géillfidh sibh
géillfidh siad; géillfid †
a ghéillfidh ; a ghéillfeas / a ngéillfidh *; a ngéillfeas *
géillfear
conditional
ghéillfinn / ngéillfinn ‡‡
ghéillfeá / ngéillfeá ‡‡
ghéillfeadh sé, sí / ngéillfeadh sé, s퇇
ghéillfimis ; ghéillfeadh muid / ngéillfimis ‡‡; ngéillfeadh muid‡‡
ghéillfeadh sibh / ngéillfeadh sibh‡‡
ghéillfidís ; ghéillfeadh siad / ngéillfidís ‡‡; ngéillfeadh siad‡‡
a ghéillfeadh / a ngéillfeadh *
ghéillfí / ngéillfí ‡‡
subjunctive
present
go ngéille mé; go ngéillead †
go ngéille tú; go ngéillir †
go ngéille sé, sí
go ngéillimid ; go ngéille muid
go ngéille sibh
go ngéille siad; go ngéillid †
—
go ngéilltear
past
dá ngéillinn
dá ngéillteá
dá ngéilleadh sé, sí
dá ngéillimis ; dá ngéilleadh muid
dá ngéilleadh sibh
dá ngéillidís ; dá ngéilleadh siad
—
dá ngéilltí
imperative
géillim
géill
géilleadh sé, sí
géillimis
géilligí ; géillidh †
géillidís
—
géilltear
verbal noun
géilleadh
past participle
géillte
* indirect relative † archaic or dialect form ‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms [ edit ]
Etymology 2 [ edit ]
géill m
genitive singular of giall ( “ hostage, (human) pledge ” )
alternative nominative plural of giall
Etymology 3 [ edit ]
géill m
genitive singular of giall ( “ jaw, (lower) cheek; cheek, jamb of door, etc.; corner of gable-end ” )
Mutation [ edit ]
Irish mutation
Radical
Lenition
Eclipsis
géill
ghéill
ngéill
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
References [ edit ]
Ó Dónaill, Niall (1977 ) “géill ”, in Foclóir Gaeilge–Béarla , Dublin: An Gúm, →ISBN
G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019 ), “gíallaid ”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language