głobić
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Proto-Slavic *globiti. First attested in the 15th century.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
głobić impf
- to ask insistently, to implore
- The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
- (reflexive with się) to care, to worry
- Synonyms: dbać, pieczołować
- 1872 [15th century], Konstanty Małkowski, editor, Przegląd najdawniejszych pomników języka polskiego[2], page 118:
- Ten gisti Iassek zobical sø yest, esz ma za to prawicz hy glovicz szø, gczes *szi mu crziwda stala w gego hymenu
- [Ten jisty Jaszek zobiązał się jest, eż ma za to prawić hi głobić się, gdzież si[e] mu krzywda stała w jego himieniu]
- (reflexive with się) to care, to worry
Related terms[edit]
noun
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “głobić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN