gebieden

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɣəˈbidə(n)/
  • Audio(file)

Etymology 1[edit]

From Middle Dutch gebieden, from Old Dutch gibiedan. Equivalent to ge- +‎ bieden.

Verb[edit]

gebieden

  1. (transitive) to command, order
  2. (intransitive) to be in command
Inflection[edit]
Conjugation of gebieden (strong class 2a, prefixed)
infinitive gebieden
past singular gebood
past participle geboden
infinitive gebieden
gerund gebieden n
present tense past tense
1st person singular gebied gebood
2nd person sing. (jij) gebiedt gebood
2nd person sing. (u) gebiedt gebood
2nd person sing. (gij) gebiedt geboodt
3rd person singular gebiedt gebood
plural gebieden geboden
subjunctive sing.1 gebiede gebode
subjunctive plur.1 gebieden geboden
imperative sing. gebied
imperative plur.1 gebiedt
participles gebiedend geboden
1) Archaic.
Synonyms[edit]

(order):

(be in command):

Antonyms[edit]
Derived terms[edit]
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun[edit]

gebieden

  1. plural of gebied

Anagrams[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=gebieden&oldid=74873265"