gedachtegang

Dutch

Etymology

Compound of gedachte +‎ gang.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈdɑx.təˌɣɑŋ/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ge‧dach‧te‧gang

Noun

gedachtegang m (plural gedachtegangen, diminutive gedachtegangetje n)

1. reasoning, way of thinking, line of reasoning

   Ik volg zijn gedachtegang niet. ― I don't follow his line of reasoning.

   Haar unieke gedachtegang maakt haar tot een briljante onderzoeker. ― Her unique way of thinking makes her a brilliant researcher.

   Ik ben het niet eens met je gedachtegang. ― I disagree with your reasoning.