geval

Dutch

Etymology

From Middle Dutch geval, from the verb gevallen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈvɑl/

• audio

  (file)

• Hyphenation: ge‧val
• Rhymes: -ɑl

Noun

geval n (plural gevallen, diminutive gevalletje n)

1. case, situation, instance

   In dat geval heb ik geen bezwaar. ― In that case I have no objections.

   Er is geen enkel geval bekend waarbij doden vielen. ― There is no known case involving fatalities.

   De verzekeraar werd gebeld over een geval van waterschade. ― The insurer was called about a case of water damage.

2. thing

   Wat is dit voor een vreemd geval? ― What kind of strange thing is this?

Derived terms

• in elk geval/in ieder geval
• noodgeval
• ongeval

 

Related terms

• voorval

Descendants

• Negerhollands: val

Middle Dutch

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

geval n

1. fate
2. fortune, luck
3. event, occurrence
4. case

Inflection

This noun needs an inflection-table template.

Descendants

• Dutch: geval
• Limburgish: geval

Further reading

• “gheval”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “geval”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN