gondolatjele
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
gondolatjel + -e (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
gondolatjele
- third-person singular single-possession possessive of gondolatjel
Declension[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | gondolatjele | — |
accusative | gondolatjelét | — |
dative | gondolatjelének | — |
instrumental | gondolatjelével | — |
causal-final | gondolatjeléért | — |
translative | gondolatjelévé | — |
terminative | gondolatjeléig | — |
essive-formal | gondolatjeleként | — |
essive-modal | gondolatjeléül | — |
inessive | gondolatjelében | — |
superessive | gondolatjelén | — |
adessive | gondolatjelénél | — |
illative | gondolatjelébe | — |
sublative | gondolatjelére | — |
allative | gondolatjeléhez | — |
elative | gondolatjeléből | — |
delative | gondolatjeléről | — |
ablative | gondolatjelétől | — |
non-attributive possessive - singular |
gondolatjeléé | — |
non-attributive possessive - plural |
gondolatjelééi | — |