greindur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Faroese[edit]

Participle[edit]

greindur

  1. past participle of greina

Declension[edit]

greindur a7
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) greindur greind greint
Accusative (hvønnfall) greindan greinda
Dative (hvørjumfall) greindum greindari greindum
Genitive (hvørsfall) (greinds) (greindar/
greindrar)
(greinds)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) greindir greindar greind
Accusative (hvønnfall) greindar
Dative (hvørjumfall) greindum
Genitive (hvørsfall) (greinda
greindra)

Icelandic[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

greindur (comparative greindari, superlative greindastur)

  1. clever, intelligent, smart
    Hann var ekki mjög greindur en hann var samt sem áður duglegur og heiðarlegur.
    He wasn't the smartest but he was hardworking and honest nevertheless.

Inflection[edit]

Synonyms[edit]