hangulata
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
hangulat + -a (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
hangulata
- third-person singular single-possession possessive of hangulat
Declension[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | hangulata | — |
accusative | hangulatát | — |
dative | hangulatának | — |
instrumental | hangulatával | — |
causal-final | hangulatáért | — |
translative | hangulatává | — |
terminative | hangulatáig | — |
essive-formal | hangulataként | — |
essive-modal | hangulatául | — |
inessive | hangulatában | — |
superessive | hangulatán | — |
adessive | hangulatánál | — |
illative | hangulatába | — |
sublative | hangulatára | — |
allative | hangulatához | — |
elative | hangulatából | — |
delative | hangulatáról | — |
ablative | hangulatától | — |
non-attributive possessive - singular |
hangulatáé | — |
non-attributive possessive - plural |
hangulatáéi | — |