herkeäminen
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
herkeäminen
- verbal noun of herjetä
- ceasing, stopping, quitting (to do something)
- (colloquial) starting (to do something)
Declension[edit]
Inflection of herkeäminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | herkeäminen | herkeämiset | ||
genitive | herkeämisen | herkeämisten herkeämisien | ||
partitive | herkeämistä | herkeämisiä | ||
illative | herkeämiseen | herkeämisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | herkeäminen | herkeämiset | ||
accusative | nom. | herkeäminen | herkeämiset | |
gen. | herkeämisen | |||
genitive | herkeämisen | herkeämisten herkeämisien | ||
partitive | herkeämistä | herkeämisiä | ||
inessive | herkeämisessä | herkeämisissä | ||
elative | herkeämisestä | herkeämisistä | ||
illative | herkeämiseen | herkeämisiin | ||
adessive | herkeämisellä | herkeämisillä | ||
ablative | herkeämiseltä | herkeämisiltä | ||
allative | herkeämiselle | herkeämisille | ||
essive | herkeämisenä | herkeämisinä | ||
translative | herkeämiseksi | herkeämisiksi | ||
abessive | herkeämisettä | herkeämisittä | ||
instructive | — | herkeämisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |