houder

Dutch

Etymology

From Middle Dutch houdere. Equivalent to houden (“to hold, keep”) +‎ -er.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɦɑu̯.dər/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: hou‧der
• Rhymes: -ɑu̯dər

Noun

houder m (plural houders, diminutive houdertje n, feminine houdster)

1. holder, keeper, owner
2. incumbent
3. holder, bearer

   Een identiteitskaart is een officieel document dat de houder identificeert. — An identity card is an official document which identifies the bearer.

4. container, casing
5. cradle (a case for a broken or dislocated limb)

Derived terms

• aandeelhouder
• bordeelhouder
• bustehouder
• coffeeshophouder
• slavenhouder
• stadhouder
• statushouder
• veehouder