hraða

See also: hrada and hřada

Icelandic

Etymology

See hraði (“speed”)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈr̥aːða/

  Rhymes: -aːða

Verb

hraða (weak verb, third-person singular past indicative hraðaði, supine hraðað)

1. (transitive, takes the dative) to hasten, to speed up

Conjugation

hraða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hraða
supine (sagnbót)		hraðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hraðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hraða	við hröðum	present (nútíð)	ég hraði	við hröðum
	þú hraðar	þið hraðið		þú hraðir	þið hraðið
	hann, hún, það hraðar	þeir, þær, þau hraða		hann, hún, það hraði	þeir, þær, þau hraði
past (þátíð)	ég hraðaði	við hröðuðum	past (þátíð)	ég hraðaði	við hröðuðum
	þú hraðaðir	þið hröðuðuð		þú hraðaðir	þið hröðuðuð
	hann, hún, það hraðaði	þeir, þær, þau hröðuðu		hann, hún, það hraðaði	þeir, þær, þau hröðuðu
imperative (boðháttur)	hraða (þú)	hraðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hraðaðu	hraðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Related terms

• hraði
• hraður