imbricitor

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

imber (shower) +‎ citor, the latter from cieō +‎ -tor.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

imbricitor (genitive imbricitōris); third-declension one-termination adjective

  1. rain-bringing

Declension[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative imbricitor imbricitōrēs imbricitōria
Genitive imbricitōris imbricitōrium
Dative imbricitōrī imbricitōribus
Accusative imbricitōrem imbricitor imbricitōrēs imbricitōria
Ablative imbricitōrī imbricitōribus
Vocative imbricitor imbricitōrēs imbricitōria

Noun[edit]

imbricitor m (genitive imbricitōris); third declension

  1. shower-sender

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative imbricitor imbricitōrēs
Genitive imbricitōris imbricitōrum
Dative imbricitōrī imbricitōribus
Accusative imbricitōrem imbricitōrēs
Ablative imbricitōre imbricitōribus
Vocative imbricitor imbricitōrēs

References[edit]

  • imbricitor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • imbricitor in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
  • imbricitor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press