impromptus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

English[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

impromptus

  1. plural of impromptu

French[edit]

Noun[edit]

impromptus ?

  1. plural of impromptu

Latin[edit]

Etymology[edit]

in- (un-) +‎ prōmptus (ready)

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

imprōmptus (feminine imprōmpta, neuter imprōmptum); first/second-declension adjective

  1. unready, hesitating

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative imprōmptus imprōmpta imprōmptum imprōmptī imprōmptae imprōmpta
Genitive imprōmptī imprōmptae imprōmptī imprōmptōrum imprōmptārum imprōmptōrum
Dative imprōmptō imprōmptō imprōmptīs
Accusative imprōmptum imprōmptam imprōmptum imprōmptōs imprōmptās imprōmpta
Ablative imprōmptō imprōmptā imprōmptō imprōmptīs
Vocative imprōmpte imprōmpta imprōmptum imprōmptī imprōmptae imprōmpta

References[edit]

  • impromptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • impromptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers

Spanish[edit]

Noun[edit]

impromptus m pl

  1. plural of impromptu