inculpatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /in.kulˈpaː.tus/, [ɪŋkʊɫ̪ˈpäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.kulˈpa.tus/, [iŋkulˈpäːt̪us]
Adjective
[edit]inculpātus (feminine inculpāta, neuter inculpātum, adverb inculpātē); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inculpātus | inculpāta | inculpātum | inculpātī | inculpātae | inculpāta | |
Genitive | inculpātī | inculpātae | inculpātī | inculpātōrum | inculpātārum | inculpātōrum | |
Dative | inculpātō | inculpātō | inculpātīs | ||||
Accusative | inculpātum | inculpātam | inculpātum | inculpātōs | inculpātās | inculpāta | |
Ablative | inculpātō | inculpātā | inculpātō | inculpātīs | |||
Vocative | inculpāte | inculpāta | inculpātum | inculpātī | inculpātae | inculpāta |
References
[edit]- “inculpatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inculpatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers