incurvo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: incurvò

Italian[edit]

Verb[edit]

incurvo

  1. first-person singular present indicative of incurvare

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ curvō (bend).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

incurvō (present infinitive incurvāre, perfect active incurvāvī, supine incurvātum); first conjugation

  1. to bend inwards, bow, curve

Conjugation[edit]

   Conjugation of incurvō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present incurvō incurvās incurvat incurvāmus incurvātis incurvant
imperfect incurvābam incurvābās incurvābat incurvābāmus incurvābātis incurvābant
future incurvābō incurvābis incurvābit incurvābimus incurvābitis incurvābunt
perfect incurvāvī incurvāvistī incurvāvit incurvāvimus incurvāvistis incurvāvērunt,
incurvāvēre
pluperfect incurvāveram incurvāverās incurvāverat incurvāverāmus incurvāverātis incurvāverant
future perfect incurvāverō incurvāveris incurvāverit incurvāverimus incurvāveritis incurvāverint
passive present incurvor incurvāris,
incurvāre
incurvātur incurvāmur incurvāminī incurvantur
imperfect incurvābar incurvābāris,
incurvābāre
incurvābātur incurvābāmur incurvābāminī incurvābantur
future incurvābor incurvāberis,
incurvābere
incurvābitur incurvābimur incurvābiminī incurvābuntur
perfect incurvātus + present active indicative of sum
pluperfect incurvātus + imperfect active indicative of sum
future perfect incurvātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present incurvem incurvēs incurvet incurvēmus incurvētis incurvent
imperfect incurvārem incurvārēs incurvāret incurvārēmus incurvārētis incurvārent
perfect incurvāverim incurvāverīs incurvāverit incurvāverīmus incurvāverītis incurvāverint
pluperfect incurvāvissem incurvāvissēs incurvāvisset incurvāvissēmus incurvāvissētis incurvāvissent
passive present incurver incurvēris,
incurvēre
incurvētur incurvēmur incurvēminī incurventur
imperfect incurvārer incurvārēris,
incurvārēre
incurvārētur incurvārēmur incurvārēminī incurvārentur
perfect incurvātus + present active subjunctive of sum
pluperfect incurvātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present incurvā incurvāte
future incurvātō incurvātō incurvātōte incurvantō
passive present incurvāre incurvāminī
future incurvātor incurvātor incurvantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives incurvāre incurvāvisse incurvātūrum esse incurvārī incurvātum esse incurvātum īrī
participles incurvāns incurvātūrus incurvātus incurvandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
incurvandī incurvandō incurvandum incurvandō incurvātum incurvātū

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Catalan: encorbar
  • English: incurve
  • Galician: encurvar
  • Italian: incurvare
  • Portuguese: encurvar
  • Spanish: encorvar

References[edit]

  • incurvo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incurvo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • incurvo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /inˈkuɾbo/ [ĩŋˈkuɾ.β̞o]
  • Rhymes: -uɾbo
  • Syllabification: in‧cur‧vo

Adjective[edit]

incurvo (feminine incurva, masculine plural incurvos, feminine plural incurvas)

  1. inwardly curving