incustoditus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From in- (“un-”) + custōdītus (“guarded”), from the perfect passive participle of custōdiō (“to guard”).
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /in.kus.toːˈdiː.tus/, [ɪŋkʊs̠t̪oːˈd̪iːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.kus.toˈdi.tus/, [iŋkust̪oˈd̪iːt̪us]
Adjective[edit]
incustōdītus (feminine incustōdīta, neuter incustōdītum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incustōdītus | incustōdīta | incustōdītum | incustōdītī | incustōdītae | incustōdīta | |
Genitive | incustōdītī | incustōdītae | incustōdītī | incustōdītōrum | incustōdītārum | incustōdītōrum | |
Dative | incustōdītō | incustōdītō | incustōdītīs | ||||
Accusative | incustōdītum | incustōdītam | incustōdītum | incustōdītōs | incustōdītās | incustōdīta | |
Ablative | incustōdītō | incustōdītā | incustōdītō | incustōdītīs | |||
Vocative | incustōdīte | incustōdīta | incustōdītum | incustōdītī | incustōdītae | incustōdīta |
References[edit]
- “incustoditus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “incustoditus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers