indicabilis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From indicō, indicāre (point out, indicate, show) (stem indicā-) +‎ -bilis, from in (in, at, on; into) + dicō (indicate; dedicate; set apart).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

indicābilis (neuter indicābile); third-declension two-termination adjective

  1. That indicates, indicative.

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative indicābilis indicābile indicābilēs indicābilia
Genitive indicābilis indicābilium
Dative indicābilī indicābilibus
Accusative indicābilem indicābile indicābilēs
indicābilīs
indicābilia
Ablative indicābilī indicābilibus
Vocative indicābilis indicābile indicābilēs indicābilia

Related terms[edit]

References[edit]