inpeditus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of inpediō.
Participle
[edit]inpedītus (feminine inpedīta, neuter inpedītum, comparative inpedītior); first/second-declension participle
- Alternative form of impedītus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inpedītus | inpedīta | inpedītum | inpedītī | inpedītae | inpedīta | |
Genitive | inpedītī | inpedītae | inpedītī | inpedītōrum | inpedītārum | inpedītōrum | |
Dative | inpedītō | inpedītō | inpedītīs | ||||
Accusative | inpedītum | inpedītam | inpedītum | inpedītōs | inpedītās | inpedīta | |
Ablative | inpedītō | inpedītā | inpedītō | inpedītīs | |||
Vocative | inpedīte | inpedīta | inpedītum | inpedītī | inpedītae | inpedīta |