insiliens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present participle of īnsiliō.

Participle

[edit]

īnsiliēns (genitive īnsilientis); third-declension one-termination participle

  1. leaping
  2. bounding

Declension

[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsiliēns īnsilientēs īnsilientia
Genitive īnsilientis īnsilientium
Dative īnsilientī īnsilientibus
Accusative īnsilientem īnsiliēns īnsilientēs
īnsilientīs
īnsilientia
Ablative īnsiliente
īnsilientī1
īnsilientibus
Vocative īnsiliēns īnsilientēs īnsilientia

1When used purely as an adjective.