insultandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of īnsultō.
Participle[edit]
īnsultandus (feminine īnsultanda, neuter īnsultandum); first/second-declension participle
- which is to be insulted
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnsultandus | īnsultanda | īnsultandum | īnsultandī | īnsultandae | īnsultanda | |
Genitive | īnsultandī | īnsultandae | īnsultandī | īnsultandōrum | īnsultandārum | īnsultandōrum | |
Dative | īnsultandō | īnsultandō | īnsultandīs | ||||
Accusative | īnsultandum | īnsultandam | īnsultandum | īnsultandōs | īnsultandās | īnsultanda | |
Ablative | īnsultandō | īnsultandā | īnsultandō | īnsultandīs | |||
Vocative | īnsultande | īnsultanda | īnsultandum | īnsultandī | īnsultandae | īnsultanda |