intectus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of integō

Participle[edit]

intēctus (feminine intēcta, neuter intēctum); first/second-declension participle

  1. uncovered

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative intēctus intēcta intēctum intēctī intēctae intēcta
Genitive intēctī intēctae intēctī intēctōrum intēctārum intēctōrum
Dative intēctō intēctō intēctīs
Accusative intēctum intēctam intēctum intēctōs intēctās intēcta
Ablative intēctō intēctā intēctō intēctīs
Vocative intēcte intēcta intēctum intēctī intēctae intēcta

References[edit]

  • intectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • intectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers