integritudo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Noun[edit]

integritūdō f (genitive integritūdinis); third declension

  1. integrity, soundness

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative integritūdō integritūdinēs
Genitive integritūdinis integritūdinum
Dative integritūdinī integritūdinibus
Accusative integritūdinem integritūdinēs
Ablative integritūdine integritūdinibus
Vocative integritūdō integritūdinēs

References[edit]

  • integritudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • integritudo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • integritudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • integritudo in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016