intercipiendus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of intercipiō.
Participle[edit]
intercipiendus (feminine intercipienda, neuter intercipiendum); first/second-declension participle
- which is to be intercepted, interrupted
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | intercipiendus | intercipienda | intercipiendum | intercipiendī | intercipiendae | intercipienda | |
Genitive | intercipiendī | intercipiendae | intercipiendī | intercipiendōrum | intercipiendārum | intercipiendōrum | |
Dative | intercipiendō | intercipiendō | intercipiendīs | ||||
Accusative | intercipiendum | intercipiendam | intercipiendum | intercipiendōs | intercipiendās | intercipienda | |
Ablative | intercipiendō | intercipiendā | intercipiendō | intercipiendīs | |||
Vocative | intercipiende | intercipienda | intercipiendum | intercipiendī | intercipiendae | intercipienda |