intercursurus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of intercurrō
Participle[edit]
intercursūrus (feminine intercursūra, neuter intercursūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | intercursūrus | intercursūra | intercursūrum | intercursūrī | intercursūrae | intercursūra | |
Genitive | intercursūrī | intercursūrae | intercursūrī | intercursūrōrum | intercursūrārum | intercursūrōrum | |
Dative | intercursūrō | intercursūrō | intercursūrīs | ||||
Accusative | intercursūrum | intercursūram | intercursūrum | intercursūrōs | intercursūrās | intercursūra | |
Ablative | intercursūrō | intercursūrā | intercursūrō | intercursūrīs | |||
Vocative | intercursūre | intercursūra | intercursūrum | intercursūrī | intercursūrae | intercursūra |