interimo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

inter +‎ emō

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

interimō (present infinitive interimere, perfect active interēmī, supine interēmptum); third conjugation

  1. to do away with, abolish
  2. to destroy
    Synonyms: ruīnō, ēvāstō, dēvāstō, dēstruō, aboleō, dīruō, perdō, occīdō, tollō, exscindō, vāstō, sepeliō, populor, absūmō, impellō, accīdō, perimō, trucīdō
    Antonyms: ēmendō, reficiō, reparō, corrigō, medeor
  3. to slay, kill
    Synonyms: ēnecō, occīdō, cōnficiō, caedō, obtruncō, necō, percutiō, interficiō, iugulō, trucīdō, perimō, sōpiō, peragō, dēiciō, tollō, absūmō, cōnsūmō

Conjugation[edit]

   Conjugation of interimō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present interimō interimis interimit interimimus interimitis interimunt
imperfect interimēbam interimēbās interimēbat interimēbāmus interimēbātis interimēbant
future interimam interimēs interimet interimēmus interimētis interiment
perfect interēmī interēmistī interēmit interēmimus interēmistis interēmērunt,
interēmēre
pluperfect interēmeram interēmerās interēmerat interēmerāmus interēmerātis interēmerant
future perfect interēmerō interēmeris interēmerit interēmerimus interēmeritis interēmerint
passive present interimor interimeris,
interimere
interimitur interimimur interimiminī interimuntur
imperfect interimēbar interimēbāris,
interimēbāre
interimēbātur interimēbāmur interimēbāminī interimēbantur
future interimar interimēris,
interimēre
interimētur interimēmur interimēminī interimentur
perfect interēmptus + present active indicative of sum
pluperfect interēmptus + imperfect active indicative of sum
future perfect interēmptus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present interimam interimās interimat interimāmus interimātis interimant
imperfect interimerem interimerēs interimeret interimerēmus interimerētis interimerent
perfect interēmerim interēmerīs interēmerit interēmerīmus interēmerītis interēmerint
pluperfect interēmissem interēmissēs interēmisset interēmissēmus interēmissētis interēmissent
passive present interimar interimāris,
interimāre
interimātur interimāmur interimāminī interimantur
imperfect interimerer interimerēris,
interimerēre
interimerētur interimerēmur interimerēminī interimerentur
perfect interēmptus + present active subjunctive of sum
pluperfect interēmptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present interime interimite
future interimitō interimitō interimitōte interimuntō
passive present interimere interimiminī
future interimitor interimitor interimuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives interimere interēmisse interēmptūrum esse interimī interēmptum esse interēmptum īrī
participles interimēns interēmptūrus interēmptus interimendus,
interimundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
interimendī interimendō interimendum interimendō interēmptum interēmptū

References[edit]

  • interimo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • interimo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • interimo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.