interpunkcyjny

Polish

Etymology

From interpunkcja +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /in.tɛr.puŋkˈt͡sɨj.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: in‧ter‧punk‧cyj‧ny

Adjective

interpunkcyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (linguistics, relational) punctuation (the use of punctuation marks in text and the rules that govern it)

   Synonym: przestankowy

Declension

Declension of interpunkcyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	interpunkcyjny		interpunkcyjna	interpunkcyjne	interpunkcyjni	interpunkcyjne
genitive	interpunkcyjnego		interpunkcyjnej	interpunkcyjnego	interpunkcyjnych
dative	interpunkcyjnemu		interpunkcyjnej	interpunkcyjnemu	interpunkcyjnym
accusative	interpunkcyjnego	interpunkcyjny	interpunkcyjną	interpunkcyjne	interpunkcyjnych	interpunkcyjne
instrumental	interpunkcyjnym		interpunkcyjną	interpunkcyjnym	interpunkcyjnymi
locative	interpunkcyjnym		interpunkcyjnej	interpunkcyjnym	interpunkcyjnych

Further reading

• interpunkcyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• interpunkcyjny in Polish dictionaries at PWN