intonacja

See also: intonacją

Polish

Etymology

Borrowed from French intonation, from Medieval Latin intonātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /in.tɔˈna.t͡sja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: in‧to‧na‧cja

Noun

intonacja f

1. (linguistics) intonation (rise and fall of the voice in speaking)
2. (music) intonation (singing or playing in good tune or otherwise)
3. (music) intonation (intonating or singing of the opening phrase of a plain-chant, psalm, or canticle by a single voice)

Declension

Declension of intonacja

	singular	plural
nominative	intonacja	intonacje
genitive	intonacji	intonacji/intonacyj (archaic)
dative	intonacji	intonacjom
accusative	intonację	intonacje
instrumental	intonacją	intonacjami
locative	intonacji	intonacjach
vocative	intonacjo	intonacje

Derived terms

adjective

• intonacyjny

 

adverb

• intonacyjnie

 

noun

• intonacja akutowa

 

verbs

• intonować
• zaintonować

 

Related terms

adjectives

• atonalny
• atoniczny
• tonalny
• tonowy

 

adverbs

• atonalnie
• tonalnie

 

nouns

• atonalista
• atonalistka
• atonalizm
• atonalność
• ton
• tonacja
• tonalność

 

Further reading

• intonacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• intonacja in Polish dictionaries at PWN