intuitivus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From intueor (I look at) +‎ -īvus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

intuitīvus (feminine intuitīva, neuter intuitīvum); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin) coming from direct seeing or immediate understanding, intuitive

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative intuitīvus intuitīva intuitīvum intuitīvī intuitīvae intuitīva
Genitive intuitīvī intuitīvae intuitīvī intuitīvōrum intuitīvārum intuitīvōrum
Dative intuitīvō intuitīvō intuitīvīs
Accusative intuitīvum intuitīvam intuitīvum intuitīvōs intuitīvās intuitīva
Ablative intuitīvō intuitīvā intuitīvō intuitīvīs
Vocative intuitīve intuitīva intuitīvum intuitīvī intuitīvae intuitīva

Descendants[edit]

References[edit]