iucunditas

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From iūcundus (pleasant, agreeable, delightful, pleasing) +‎ -tās.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

iūcunditās f (genitive iūcunditātis); third declension

  1. agreeableness, pleasantness, pleasurableness, charm, delight, enjoyment
  2. cheerfulness, liveliness
  3. (in the plural) instances of pleasantness, good offices, favors

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative iūcunditās iūcunditātēs
Genitive iūcunditātis iūcunditātum
Dative iūcunditātī iūcunditātibus
Accusative iūcunditātem iūcunditātēs
Ablative iūcunditāte iūcunditātibus
Vocative iūcunditās iūcunditātēs

Synonyms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • iucunditas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • iucunditas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • iucunditas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • a thing makes a pleasant impression on the senses: aliquid sensus iucunditate perfundit
    • to let oneself be jovial: se dare iucunditati