iugulaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of iugulō.
Participle[edit]
iugulātūrus (feminine iugulātūra, neuter iugulātūrum); first/second-declension participle
- about to slay
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iugulātūrus | iugulātūra | iugulātūrum | iugulātūrī | iugulātūrae | iugulātūra | |
Genitive | iugulātūrī | iugulātūrae | iugulātūrī | iugulātūrōrum | iugulātūrārum | iugulātūrōrum | |
Dative | iugulātūrō | iugulātūrō | iugulātūrīs | ||||
Accusative | iugulātūrum | iugulātūram | iugulātūrum | iugulātūrōs | iugulātūrās | iugulātūra | |
Ablative | iugulātūrō | iugulātūrā | iugulātūrō | iugulātūrīs | |||
Vocative | iugulātūre | iugulātūra | iugulātūrum | iugulātūrī | iugulātūrae | iugulātūra |