januárjaim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

január +‎ -jaim (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈjɒnuaːrjɒjim]
  • Hyphenation: ja‧nu‧ár‧ja‧im

Noun[edit]

januárjaim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of január

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative januárjaim
accusative januárjaimat
dative januárjaimnak
instrumental januárjaimmal
causal-final januárjaimért
translative januárjaimmá
terminative januárjaimig
essive-formal januárjaimként
essive-modal januárjaimul
inessive januárjaimban
superessive januárjaimon
adessive januárjaimnál
illative januárjaimba
sublative januárjaimra
allative januárjaimhoz
elative januárjaimból
delative januárjaimról
ablative januárjaimtól
non-attributive
possessive - singular
januárjaimé
non-attributive
possessive - plural
januárjaiméi