kül'g

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Veps[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Finnic *külki, cognate to Finnish kylki.

Noun[edit]

kül'g

  1. side

Declension[edit]

Inflection of kül'g (inflection type 3/kivi)
nominative sing. kül'g
genitive sing. kül’gen
partitive sing. kül’ged
partitive plur. kül’gid
singular plural
nominative kül'g kül’ged
accusative kül’gen kül’ged
genitive kül’gen kül’giden
partitive kül’ged kül’gid
essive-instructive kül’gen kül’gin
translative kül’geks kül’gikš
inessive kül’ges kül’giš
elative kül’gespäi kül’gišpäi
illative kül’gehe kül’gihe
adessive kül’gel kül’gil
ablative kül’gelpäi kül’gilpäi
allative kül’gele kül’gile
abessive kül’geta kül’gita
comitative kül’genke kül’gidenke
prolative kül’gedme kül’gidme
approximative I kül’genno kül’gidenno
approximative II kül’gennoks kül’gidennoks
egressive kül’gennopäi kül’gidennopäi
terminative I kül’gehesai kül’gihesai
terminative II kül’gelesai kül’gilesai
terminative III kül’gessai
additive I kül’gehepäi kül’gihepäi
additive II kül’gelepäi kül’gilepäi