kalkon

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Esperanto[edit]

Noun[edit]

kalkon

  1. accusative singular of kalko

Swedish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Low German kalkûn or Dutch kalkoen, nominalisation of kalkûnsche höner or kalkoensche haan "hen from Calicut" (modern Kozhikode, India).[1][2] Doublet of kalikå.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

kalkon c

  1. a turkey; a kind of large bird
  2. (colloquial) a turkey; a failure

Declension[edit]

Declension of kalkon 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative kalkon kalkonen kalkoner kalkonerna
Genitive kalkons kalkonens kalkoners kalkonernas

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ kalkon in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
  2. ^ kalkon in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)