kantincilik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From kantinci +‎ -lik.

Noun[edit]

kantincilik (definite accusative kantinciliği, plural kantincilikler)

  1. operation of a canteen

Declension[edit]

Inflection
Nominative kantincilik
Definite accusative kantinciliği
Singular Plural
Nominative kantincilik kantincilikler
Definite accusative kantinciliği kantincilikleri
Dative kantinciliğe kantinciliklere
Locative kantincilikte kantinciliklerde
Ablative kantincilikten kantinciliklerden
Genitive kantinciliğin kantinciliklerin