kararmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قرارمق (kararmak), equivalent to kara (“black”) +‎ -r (“verb-forming suffix”). Compare Crimean Tatar qararmaq (“to become black”), Azerbaijani qaralmaq (“to become black”).

Verb

kararmak

1. to become black
2. to darken
3. (+ hava) to go down (of the sun)

   hava kararmadan eve dönsek iyi olur.

   we should return home before the sun goes down

Conjugation

Conjugation of kararmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			kararmak
impersonal participle	imperfective		kararan
	perfective		kararmış
	prospective		kararacak
personal participle	non-prospective		karardığım	karardığın	karardığı	karardığımız	karardığınız	karardıkları
	prospective		kararacağım	kararacağın	kararacağı	kararacağımız	kararacağınız	kararacakları
verbal noun			kararma
way of doing			kararış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kararırım	kararırsın	kararır	kararırız	kararırsınız	kararırlar
		imperfective	kararıyorum	kararıyorsun	kararıyor	kararıyoruz	kararıyorsunuz	kararıyorlar
	past	perfective	karardım	karardın	karardı	karardık	karardınız	karardılar
		imperfective	kararıyordum	kararıyordun	kararıyordu	kararıyorduk	kararıyordunuz	kararıyorlardı (or kararıyordular)
	future		kararacağım	kararacaksın	kararacak	kararacağız	kararacaksınız	kararacaklar
inferential	perfective		kararmışım	kararmışsın	kararmış	kararmışız	kararmışsınız	kararmışlar
	aorist		kararırmışım	kararırmışsın	kararırmış	kararırmışız	kararırmışsınız	kararırlarmış (or kararırmışlar)
	imperfective		kararıyormuşum	kararıyormuşsun	kararıyormuş	kararıyormuşuz	kararıyormuşsunuz	kararıyorlarmış
conditional	simple		kararsam	kararsan	kararsa	kararsak	kararsanız	kararsalar
	perfective		kararsaydım	kararsaydın	kararsaydı	kararsaydık	kararsaydınız	kararsaydılar
optative			kararayım	kararasın	karara	kararalım	kararasınız	kararalar
progressive			kararmaktayım	kararmaktasın	kararmakta	kararmaktayız	kararmaktasınız	kararmaktalar
necessitative			kararmalıyım	kararmalısın	kararmalı	kararmalıyız	kararmalısınız	kararmalılar
imperative				karar	kararsın		kararın	kararsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kararır mıyım?	kararır mısın?	kararır mı?	kararır mıyız?	kararır mısınız?	kararırlar mı?
		imperfective	kararıyor muyum?	kararıyor musun?	kararıyor mu?	kararıyor muyuz?	kararıyor musunuz?	kararıyorlar mı?
	past	perfective	karardım mı?	karardın mı?	karardı mı?	karardık mı?	karardınız mı?	karardılar mı?
		imperfective	kararıyor muydum?	kararıyor muydun?	kararıyor muydu?	kararıyor muyduk?	kararıyor muydunuz?	kararıyorlar mıydı?
	future		kararacak mıyım?	kararacak mısın?	kararacak mı?	kararacak mıyız?	kararacak mısınız?	kararacaklar mı?
inferential	perfective		kararmış mıyım?	kararmış mısın?	kararmış mı?	kararmış mıyız?	kararmış mısınız?	kararmışlar mı?
	aorist		kararır mıymışım?	kararır mıymışsın?	kararır mıymış?	kararır mıymışız?	kararır mıymışsınız?	kararırlar mıymış?
	imperfective		kararıyor muymuşum?	kararıyor muymuşsun?	kararıyor muymuş?	kararıyor muymuşuz?	kararıyor muymuşsunuz?	kararıyorlar mıymış?
conditional	simple		kararsam mı?	kararsan mı?	kararsa mı?	kararsak mı?	kararsanız mı?	kararsalar mı?
	perfective		kararsa mıydım?	kararsa mıydın?	kararsa mıydı?	kararsa mıydık?	kararsa mıydınız?	kararsalar mıydı?
progressive			kararmakta mıyım?	kararmakta mısın?	kararmakta mı?	kararmakta mıyız?	kararmakta mısınız?	kararmaktalar mı?
necessitative			kararmalı mıyım?	kararmalı mısın?	kararmalı mı?	kararmalı mıyız?	kararmalı mısınız?	kararmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			kararmamak
impersonal participle	imperfective		kararmayan
	perfective		kararmamış
	prospective		kararmayacak
personal participle	non-prospective		kararmadığım	kararmadığın	kararmadığı	kararmadığımız	kararmadığınız	kararmadıkları
	prospective		kararmayacağım	kararmayacağın	kararmayacağı	kararmayacağımız	kararmayacağınız	kararmayacakları
verbal noun			kararmama
way of doing			kararmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kararmam	kararmazsın	kararmaz	kararmayız	kararmazsınız	kararmazlar
		imperfective	kararmıyorum	kararmıyorsun	kararmıyor	kararmıyoruz	kararmıyorsunuz	kararmıyorlar
	past	perfective	kararmadım	kararmadın	kararmadı	kararmadık	kararmadınız	kararmadılar
		imperfective	kararmıyordum	kararmıyordun	kararmıyordu	kararmıyorduk	kararmıyordunuz	kararmıyorlardı
	future		kararmayacağım	kararmayacaksın	kararmayacak	kararmayacağız	kararmayacaksınız	kararmayacaklar
inferential	perfective		kararmamışım	kararmamışsın	kararmamış	kararmamışız	kararmamışsınız	kararmamışlar
	aorist		kararmazmışım	kararmazmışsın	kararmazmış	kararmazmışız	kararmazmışsınız	kararmazlarmış
	imperfective		kararmıyormuşum	kararmıyormuşsun	kararmıyormuş	kararmıyormuşuz	kararmıyormuşsunuz	kararmıyorlarmış
conditional	simple		kararmasam	kararmasan	kararmasa	kararmasak	kararmasanız	kararmasalar
	perfective		kararmasaydım	kararmasaydın	kararmasaydı	kararmasaydık	kararmasaydınız	kararmasaydılar
optative			kararmayayım	kararmayasın	kararmaya	kararmayalım	kararmayasınız	kararmayalar
progressive			kararmamaktayım	kararmamaktasın	kararmamakta	kararmamaktayız	kararmamaktasınız	kararmamaktalar
necessitative			kararmamalıyım	kararmamalısın	kararmamalı	kararmamalıyız	kararmamalısınız	kararmamalılar
imperative				kararma	kararmasın		kararmayın	kararmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kararmaz mıyım?	kararmaz mısın?	kararmaz mı?	kararmaz mıyız?	kararmaz mısınız?	kararmazlar mı?
		imperfective	kararmıyor muyum?	kararmıyor musun?	kararmıyor mu?	kararmıyor muyuz?	kararmıyor musunuz?	kararmıyorlar mı?
	past	perfective	kararmadım mı?	kararmadın mı?	kararmadı mı?	kararmadık mı?	kararmadınız mı?	kararmadılar mı?
		imperfective	kararmıyor muydum?	kararmıyor muydun?	kararmıyor muydu?	kararmıyor muyduk?	kararmıyor muydunuz?	kararmıyorlar mıydı?
	future		kararmayacak mıyım?	kararmayacak mısın?	kararmayacak mı?	kararmayacak mıyız?	kararmayacak mısınız?	kararmayacaklar mı?
inferential	perfective		kararmamış mıyım?	kararmamış mısın?	kararmamış mı?	kararmamış mıyız?	kararmamış mısınız?	kararmamışlar mı?
	aorist		kararmaz mıymışım?	kararmaz mıymışsın?	kararmaz mıymış?	kararmaz mıymışız?	kararmaz mıymışsınız?	kararmazlar mıymış?
	imperfective		kararmıyor muymuşum?	kararmıyor muymuşsun?	kararmıyor muymuş?	kararmıyor muymuşuz?	kararmıyor muymuşsunuz?	kararmıyorlar mıymış?
conditional	simple		kararmasam mı?	kararmasan mı?	kararmasa mı?	kararmasak mı?	kararmasanız mı?	kararmasalar mı?
	perfective		kararmasa mıydım?	kararmasa mıydın?	kararmasa mıydı?	kararmasa mıydık?	kararmasa mıydınız?	kararmasalar mıydı?
progressive			kararmamakta mıyım?	kararmamakta mısın?	kararmamakta mı?	kararmamakta mıyız?	kararmamakta mısınız?	kararmamaktalar mı?
necessitative			kararmamalı mıyım?	kararmamalı mısın?	kararmamalı mı?	kararmamalı mıyız?	kararmamalı mısınız?	kararmamalılar mı?

Synonyms

• siyahlaşmak

Derived terms

• karartı
• karartmak

Related terms

• kara