katkaita

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Veps[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb[edit]

katkaita

  1. to break, to destroy
  2. to break off, to cut off, to sever

Inflection[edit]

Inflection of katkaita (inflection type 9/kogota)
1st infinitive katkaita
present indic. katkaidab
past indic. katkaizi
present
indicative
past
indicative
imperative
1st singular katkaidan katkaizin
2nd singular katkaidad katkaizid katkaida
3rd singular katkaidab katkaizi katkaikaha
1st plural katkaidam katkaizim katkaikam
2nd plural katkaidat katkaizit katkaikat
3rd plural katkaitas
katkaidaba
katkaiziba katkaikaha
sing. conneg.1 katkaida katkaidand katkaida
plur. conneg. katkaikoi katkainugoi katkaikoi
present
conditional
past
conditional
potential
1st singular katkaidaižin katkainuižin katkaidanen
2nd singular katkaidaižid katkainuižid katkaidaned
3rd singular katkaidaiži katkainuiži katkaidaneb
1st plural katkaidaižim katkainuižim katkaidanem
2nd plural katkaidaižit katkainuižit katkaidanet
3rd plural katkaidaižiba katkainuižiba katkaidaneba
connegative katkaidaiži katkainuiži katkaidane
non-finite forms
1st infinitive katkaita
2nd infinitive 3rd infinitive
inessive katkaites inessive katkaidamas
instructive katkaiten illative katkaidamaha
participles elative katkaidamaspäi
present active katkaidai adessive katkaidamal
past active katkainu abessive katkaidamat
past passive katkaitud
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons.

Derived terms[edit]

References[edit]

  • Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “прервать, рвать, сломать”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary]‎[1], Petrozavodsk: Periodika