királyi

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

király (king) +‎ -i (adjective-forming suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈkiraːji]
  • Hyphenation: ki‧rá‧lyi
  • Rhymes: -ji

Adjective[edit]

királyi (not generally comparable, comparative királyibb, superlative legkirályibb)

  1. royal, kingly, regal, of king, king's
    királyi parancsorder of the king
    királyi palotaking's palace, royal palace

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative királyi királyiak
accusative királyit királyiakat
dative királyinak királyiaknak
instrumental királyival királyiakkal
causal-final királyiért királyiakért
translative királyivá királyiakká
terminative királyiig királyiakig
essive-formal királyiként királyiakként
essive-modal
inessive királyiban királyiakban
superessive királyin királyiakon
adessive királyinál királyiaknál
illative királyiba királyiakba
sublative királyira királyiakra
allative királyihoz királyiakhoz
elative királyiból királyiakból
delative királyiról királyiakról
ablative királyitól királyiaktól
non-attributive
possessive - singular
királyié királyiaké
non-attributive
possessive - plural
királyiéi királyiakéi

Derived terms[edit]

See also[edit]

Further reading[edit]

  • királyi in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN