kość

See also: kósć and kòsc

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kość, from Proto-Slavic *kostь, from Proto-Indo-European *kost-, compare *h₃ost-. Compare English coast and costa (“riblike structure”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɕt͡ɕ
• Syllabification: kość

Noun

kość f (diminutive kostka)

1. bone

   Synonym: gnat

2. (computing) chip
3. (in the plural) dice

Declension

Declension of kość

	singular	plural
nominative	kość	kości
genitive	kości	kości
dative	kości	kościom
accusative	kość	kości
instrumental	kością	kośćmi/kościami
locative	kości	kościach
vocative	kości	kości

Derived terms

adjectives

• bezkostny
• kostny
• kościany
• kościsty

 

nouns

• kostka
• kostniwo
• kostucha
• kościec
• kościej
• kościotrup
• kościozrost
• kość niezgody
• kość niezgody
• kość słoniowa
• okostna

 

verbs

• kostnieć
• skostnieć

 

verbs

• dać w kość pf, dawać w kość impf
• złożyć swe kości pf, składać swe kości impf

 

Further reading

• kość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kość in Polish dictionaries at PWN