koloryt

Polish

Etymology

Borrowed from German Kolorit, from Italian colorito.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈlɔ.rɨt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔrɨt
• Syllabification: ko‧lo‧ryt

Noun

koloryt m inan

1. (painting) coloring, palette (range of colors)

   Synonym: zabarwienie

2. (figurative) mood, character (of a place or time)

Declension

Declension of koloryt

	singular	plural
nominative	koloryt	koloryty
genitive	kolorytu	kolorytów
dative	kolorytowi	kolorytom
accusative	koloryt	koloryty
instrumental	kolorytem	kolorytami
locative	kolorycie	kolorytach
vocative	kolorycie	koloryty

Derived terms

adjective

• kolorytowy

 

Further reading

• koloryt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koloryt in Polish dictionaries at PWN