kombinált

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

kombinál +‎ -t

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈkombinaːlt]
  • Hyphenation: kom‧bi‧nált
  • Rhymes: -aːlt

Verb[edit]

kombinált

  1. third-person singular indicative past indefinite of kombinál

Participle[edit]

kombinált

  1. past participle of kombinál

Adjective[edit]

kombinált (comparative kombináltabb, superlative legkombináltabb)

  1. combined, combination
    kombinált fűtőberendezéscombination heater

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative kombinált kombináltak
accusative kombináltat kombináltakat
dative kombináltnak kombináltaknak
instrumental kombinálttal kombináltakkal
causal-final kombináltért kombináltakért
translative kombinálttá kombináltakká
terminative kombináltig kombináltakig
essive-formal kombináltként kombináltakként
essive-modal
inessive kombináltban kombináltakban
superessive kombinálton kombináltakon
adessive kombináltnál kombináltaknál
illative kombináltba kombináltakba
sublative kombináltra kombináltakra
allative kombinálthoz kombináltakhoz
elative kombináltból kombináltakból
delative kombináltról kombináltakról
ablative kombinálttól kombináltaktól
non-attributive
possessive - singular
kombinálté kombináltaké
non-attributive
possessive - plural
kombináltéi kombináltakéi

Derived terms[edit]

Further reading[edit]