kompot

See also: kompót

Czech

Etymology

Borrowed from French compote.

Noun

kompot m inan

1. compote

Declension

Declension of kompot (hard masculine inanimate)

	singular	plural
nominative	kompot	kompoty
genitive	kompotu	kompotů
dative	kompotu	kompotům
accusative	kompot	kompoty
vocative	kompote	kompoty
locative	kompotě, kompotu	kompotech
instrumental	kompotem	kompoty

Further reading

• kompot in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• kompot in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Danish

Etymology

From French compote.

Noun

kompot c (singular definite kompotten, plural indefinite kompotter)

1. compote

Declension

Declension of kompot

common gender	Singular		Plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kompot	kompotten	kompotter	kompotterne
genitive	kompots	kompottens	kompotters	kompotternes

References

• “kompot” in Den Danske Ordbog

Polish

kompot

Etymology

Borrowed from French compote. Doublet of kompost.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔm.pɔt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔmpɔt
• Syllabification: kom‧pot

Noun

kompot m inan (diminutive kompocik, related adjective kompotowy)

1. stewed fruit, compote (fruit dessert)
2. (slang, uncountable) Polish heroin

Declension

Declension of kompot

	singular	plural
nominative	kompot	kompoty
genitive	kompotu	kompotów
dative	kompotowi	kompotom
accusative	kompot	kompoty
instrumental	kompotem	kompotami
locative	kompocie	kompotach
vocative	kompocie	kompoty

Related terms

nouns

• kompotiera
• kompotierka

 

Further reading

• kompot in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kompot in Polish dictionaries at PWN