kumoamaton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

kumota +‎ -maton

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkumoɑmɑton/, [ˈkumo̞ˌɑ̝mɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑmɑton
  • Syllabification(key): ku‧mo‧a‧ma‧ton

Adjective[edit]

kumoamaton

  1. irreversible, irrebuttable

Declension[edit]

Inflection of kumoamaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative kumoamaton kumoamattomat
genitive kumoamattoman kumoamattomien
partitive kumoamatonta kumoamattomia
illative kumoamattomaan kumoamattomiin
singular plural
nominative kumoamaton kumoamattomat
accusative nom. kumoamaton kumoamattomat
gen. kumoamattoman
genitive kumoamattoman kumoamattomien
kumoamatontenrare
partitive kumoamatonta kumoamattomia
inessive kumoamattomassa kumoamattomissa
elative kumoamattomasta kumoamattomista
illative kumoamattomaan kumoamattomiin
adessive kumoamattomalla kumoamattomilla
ablative kumoamattomalta kumoamattomilta
allative kumoamattomalle kumoamattomille
essive kumoamattomana kumoamattomina
translative kumoamattomaksi kumoamattomiksi
abessive kumoamattomatta kumoamattomitta
instructive kumoamattomin
comitative kumoamattomine
Possessive forms of kumoamaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative kumoamattomani kumoamattomani
accusative nom. kumoamattomani kumoamattomani
gen. kumoamattomani
genitive kumoamattomani kumoamattomieni
kumoamatontenirare
partitive kumoamatontani kumoamattomiani
inessive kumoamattomassani kumoamattomissani
elative kumoamattomastani kumoamattomistani
illative kumoamattomaani kumoamattomiini
adessive kumoamattomallani kumoamattomillani
ablative kumoamattomaltani kumoamattomiltani
allative kumoamattomalleni kumoamattomilleni
essive kumoamattomanani kumoamattominani
translative kumoamattomakseni kumoamattomikseni
abessive kumoamattomattani kumoamattomittani
instructive
comitative kumoamattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative kumoamattomasi kumoamattomasi
accusative nom. kumoamattomasi kumoamattomasi
gen. kumoamattomasi
genitive kumoamattomasi kumoamattomiesi
kumoamatontesirare
partitive kumoamatontasi kumoamattomiasi
inessive kumoamattomassasi kumoamattomissasi
elative kumoamattomastasi kumoamattomistasi
illative kumoamattomaasi kumoamattomiisi
adessive kumoamattomallasi kumoamattomillasi
ablative kumoamattomaltasi kumoamattomiltasi
allative kumoamattomallesi kumoamattomillesi
essive kumoamattomanasi kumoamattominasi
translative kumoamattomaksesi kumoamattomiksesi
abessive kumoamattomattasi kumoamattomittasi
instructive
comitative kumoamattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative kumoamattomamme kumoamattomamme
accusative nom. kumoamattomamme kumoamattomamme
gen. kumoamattomamme
genitive kumoamattomamme kumoamattomiemme
kumoamatontemmerare
partitive kumoamatontamme kumoamattomiamme
inessive kumoamattomassamme kumoamattomissamme
elative kumoamattomastamme kumoamattomistamme
illative kumoamattomaamme kumoamattomiimme
adessive kumoamattomallamme kumoamattomillamme
ablative kumoamattomaltamme kumoamattomiltamme
allative kumoamattomallemme kumoamattomillemme
essive kumoamattomanamme kumoamattominamme
translative kumoamattomaksemme kumoamattomiksemme
abessive kumoamattomattamme kumoamattomittamme
instructive
comitative kumoamattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative kumoamattomanne kumoamattomanne
accusative nom. kumoamattomanne kumoamattomanne
gen. kumoamattomanne
genitive kumoamattomanne kumoamattomienne
kumoamatontennerare
partitive kumoamatontanne kumoamattomianne
inessive kumoamattomassanne kumoamattomissanne
elative kumoamattomastanne kumoamattomistanne
illative kumoamattomaanne kumoamattomiinne
adessive kumoamattomallanne kumoamattomillanne
ablative kumoamattomaltanne kumoamattomiltanne
allative kumoamattomallenne kumoamattomillenne
essive kumoamattomananne kumoamattominanne
translative kumoamattomaksenne kumoamattomiksenne
abessive kumoamattomattanne kumoamattomittanne
instructive
comitative kumoamattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative kumoamattomansa kumoamattomansa
accusative nom. kumoamattomansa kumoamattomansa
gen. kumoamattomansa
genitive kumoamattomansa kumoamattomiensa
kumoamatontensarare
partitive kumoamatontaan
kumoamatontansa
kumoamattomiaan
kumoamattomiansa
inessive kumoamattomassaan
kumoamattomassansa
kumoamattomissaan
kumoamattomissansa
elative kumoamattomastaan
kumoamattomastansa
kumoamattomistaan
kumoamattomistansa
illative kumoamattomaansa kumoamattomiinsa
adessive kumoamattomallaan
kumoamattomallansa
kumoamattomillaan
kumoamattomillansa
ablative kumoamattomaltaan
kumoamattomaltansa
kumoamattomiltaan
kumoamattomiltansa
allative kumoamattomalleen
kumoamattomallensa
kumoamattomilleen
kumoamattomillensa
essive kumoamattomanaan
kumoamattomanansa
kumoamattominaan
kumoamattominansa
translative kumoamattomakseen
kumoamattomaksensa
kumoamattomikseen
kumoamattomiksensa
abessive kumoamattomattaan
kumoamattomattansa
kumoamattomittaan
kumoamattomittansa
instructive
comitative kumoamattomineen
kumoamattominensa

Derived terms[edit]

Further reading[edit]