kuolain
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kuolain
- (equestrianism, usually in the plural) bit (piece usually made of metal, placed in a horse's mouth and connected to reins to direct the animal)
Declension[edit]
Inflection of kuolain (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kuolain | kuolaimet | ||
genitive | kuolaimen | kuolaimien kuolainten | ||
partitive | kuolainta | kuolaimia | ||
illative | kuolaimeen | kuolaimiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kuolain | kuolaimet | ||
accusative | nom. | kuolain | kuolaimet | |
gen. | kuolaimen | |||
genitive | kuolaimen | kuolaimien kuolainten | ||
partitive | kuolainta | kuolaimia | ||
inessive | kuolaimessa | kuolaimissa | ||
elative | kuolaimesta | kuolaimista | ||
illative | kuolaimeen | kuolaimiin | ||
adessive | kuolaimella | kuolaimilla | ||
ablative | kuolaimelta | kuolaimilta | ||
allative | kuolaimelle | kuolaimille | ||
essive | kuolaimena | kuolaimina | ||
translative | kuolaimeksi | kuolaimiksi | ||
abessive | kuolaimetta | kuolaimitta | ||
instructive | — | kuolaimin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds