kurar
Jump to navigation
Jump to search
Ido[edit]
Etymology[edit]
From Esperanto kuri, from French courir, from Latin currō (“run”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
kurar (present tense kuras, past tense kuris, future tense kuros, imperative kurez, conditional kurus)
- to run
Conjugation[edit]
Conjugation of kurar
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | kurar | kurir | kuror | ||||
tense | kuras | kuris | kuros | ||||
conditional | kurus | ||||||
imperative | kurez | ||||||
adjective active participle | kuranta | kurinta | kuronta | ||||
adverbial active participle | kurante | kurinte | kuronte | ||||
nominal active participle | singular | kuranto | kurinto | kuronto | |||
plural | kuranti | kurinti | kuronti | ||||
adjective passive participle | kurata | kurita | kurota | ||||
adverbial passive participle | kurate | kurite | kurote | ||||
nominal passive participle | singular | kurato | kurito | kuroto | |||
plural | kurati | kuriti | kuroti |
Derived terms[edit]
Norwegian Nynorsk[edit]
Noun[edit]
kurar m
- indefinite plural of kur
Swedish[edit]
Verb[edit]
kurar
Noun[edit]
kurar
- indefinite plural of kur