kyma
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek κῦμα (kûma).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kyma
Declension[edit]
Inflection of kyma (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kyma | kymat | ||
genitive | kyman | kymien | ||
partitive | kymaa | kymia | ||
illative | kymaan | kymiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kyma | kymat | ||
accusative | nom. | kyma | kymat | |
gen. | kyman | |||
genitive | kyman | kymien kymainrare | ||
partitive | kymaa | kymia | ||
inessive | kymassa | kymissa | ||
elative | kymasta | kymista | ||
illative | kymaan | kymiin | ||
adessive | kymalla | kymilla | ||
ablative | kymalta | kymilta | ||
allative | kymalle | kymille | ||
essive | kymana | kymina | ||
translative | kymaksi | kymiksi | ||
abessive | kymatta | kymitta | ||
instructive | — | kymin | ||
comitative | See the possessive forms below. |