lõppua

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Votic[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Finnic *loppudak.

Pronunciation[edit]

  • (Luutsa, Liivtšülä) IPA(key): /ˈlɤpːuɑ̯/, [ˈɫɤpːuɑ̯]
  • Rhymes: -ɤpːuɑ̯
  • Hyphenation: lõp‧pua

Verb[edit]

lõppua

  1. (intransitive) to end, finish
  2. (intransitive) to run out
  3. (intransitive) to pass away, die

Inflection[edit]

Conjugation of lõppua (type II-2/alkua, pp-p gradation)
Indicative
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular lõpun en lõpu 1st singular õõn lõppunnu en õõ lõppunnu
2nd singular lõpud ed lõpu 2nd singular õõd lõppunnu ed õõ lõppunnu
3rd singular lõpub eb lõpu 3rd singular on lõppunnu eb õõ lõppunnu
1st plural lõpummõ emmä lõpu 1st plural õõmmõ lõppunnu emmä õõ lõppunnu
2nd plural lõputtõ että lõpu 2nd plural õõttõ lõppunnu että õõ lõppunnu
3rd plural lõputa eväd lõpu 3rd plural õlla lõputu eväd õõ lõputu
impersonal lõputa eväd lõpu impersonal õlla lõputu eväd õõ lõputu
Imperfect Pluperfect
positive negative positive negative
1st singular lõpuzin en lõppunnu 1st singular õlin lõppunnu
2nd singular lõpuzid ed lõppunnu 2nd singular õlid lõppunnu
3rd singular lõppu eb lõppunnu 3rd singular õli lõppunnu
1st plural lõpuzimmõ emmä lõppunnu 1st plural õlimmõ lõppunnu
2nd plural lõpuzittõ että lõppunnu 2nd plural õlittõ lõppunnu
3rd plural lõputi eväd lõputu 3rd plural õlti lõputu
impersonal lõputi eväd lõputu impersonal õlti lõputu
Conditional
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular lõppuizin en lõppuizʹ 1st singular õllõizin lõppunnu en õllõizʹ lõppunnu
2nd singular lõppuizid ed lõppuizʹ 2nd singular õllõizid lõppunnu ed õllõizʹ lõppunnu
3rd singular lõppuizʹ eb lõppuizʹ 3rd singular õllõizʹ lõppunnu eb õllõizʹ lõppunnu
1st plural lõppuizimmõ emmä lõppuizʹ 1st plural õllõizimmõ lõppunnu emmä õllõizʹ lõppunnu
2nd plural lõppuizittõ että lõppuizʹ 2nd plural õllõizittõ lõppunnu että õllõizʹ lõppunnu
3rd plural lõputaizʹ eväd lõputaizʹ 3rd plural õltaizʹ lõputu eväd õltaizʹ lõputu
impersonal lõputaizʹ eväd lõputaizʹ impersonal õltaizʹ lõputu eväd õltaizʹ lõputu
Imperative
Present
positive negative
1st singular
2nd singular lõpu elä lõpu
3rd singular lõppugo elko lõppugo
1st plural
2nd plural lõppuga elka lõppuga
3rd plural lõppugod
impersonal
Nominal forms
Infinitives Participles
active passive
1st lõppua present lõppujõ1)
2nd illative lõppuma past lõppunnu lõputu
inessive lõppumõz 1) also used as the agent noun
elative lõppumõssõ
abessive lõppumõttõ

References[edit]

  • Hallap, V., Adler, E., Grünberg, S., Leppik, M. (2012) “lõppua”, in Vadja keele sõnaraamat [A dictionary of the Votic language], 2nd edition, Tallinn