lanĉi

See also: lanci and lănci

Esperanto

Etymology

Borrowed from Italian lanciare and English launch, both from Latin lanceō, ultimately of Celtic origin. Compare French lancer, German lancieren. Doublet of lanco.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈlant͡ʃi]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ant͡ʃi
• Hyphenation: lan‧ĉi

Verb

lanĉi (present lanĉas, past lanĉis, future lanĉos, conditional lanĉus, volitive lanĉu)

1. to launch (all senses)

Conjugation

Conjugation of lanĉi present past future singular plural singular plural singular plural tense lanĉas lanĉis lanĉos active participle lanĉanta lanĉantaj lanĉinta lanĉintaj lanĉonta lanĉontaj acc. lanĉantan lanĉantajn lanĉintan lanĉintajn lanĉontan lanĉontajn passive participle lanĉata lanĉataj lanĉita lanĉitaj lanĉota lanĉotaj acc. lanĉatan lanĉatajn lanĉitan lanĉitajn lanĉotan lanĉotajn nominal active participle lanĉanto lanĉantoj lanĉinto lanĉintoj lanĉonto lanĉontoj acc. lanĉanton lanĉantojn lanĉinton lanĉintojn lanĉonton lanĉontojn nominal passive participle lanĉato lanĉatoj lanĉito lanĉitoj lanĉoto lanĉotoj acc. lanĉaton lanĉatojn lanĉiton lanĉitojn lanĉoton lanĉotojn adverbial active participle lanĉante lanĉinte lanĉonte adverbial passive participle lanĉate lanĉite lanĉote infinitive lanĉi imperative lanĉu conditional lanĉus

Derived terms

• lanĉado
• lanĉo
• lanĉulo