licemiernik
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Slavic *licemĕrъ + -nik.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
licemiernik m ?
- (historical) Pharisee
- (Can we date this quote?) [1448], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy i zapiski polskie z dwóch rękopisów, numbers 1490/11, 1945/1, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Lwowie, page 353:
- Oth przewrothlywey navky lyczemernykow (a fermento Pharisaeorum Mat 16, 6) pylne a osztrosznye szą ymeycze
- [Ot przewrotliwej nauki licemiernikow (a fermento Pharisaeorum Mat 16, 6) pilnie a ostrożnie się imiejcie]
- hypocrite
- Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[1], Krakow, page 11 b:
- Lucasz... vyclada y vypiszuge rodzag othcza y maczerze svøtego Gana..., ysczy ony ne bily szø luczemerniczy, gakocz dzysza ludze... czynø, isci szø ony pred luczmy vkaszugø dobrzy, allecz ony szø pred bodzem sly
- [Łukasz... wykłada i wypisuje rodzaj otca i macierze Świętego Jana..., iżci oni nie byli są lucemiernicy, jakoć dzisia ludzie... czynią iżci się oni przed ludźmi ukazują dobrzy, aleć oni są przed Bogiem źli]
Descendants[edit]
- Middle Polish: licemiernik, licomiernik, lucomiernik
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “licemiernik, lucemiernik, lucymiernik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “licomiernik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN