llaminar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Vulgar Latin *lambinare, frequentive of Latin lambō (“to lick”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
llaminar (first-person singular present llamino, first-person singular preterite llaminí, past participle llaminat)
- (dialectal, transitive) to lick (of a dam, particularly a ewe, towards her young)
Conjugation[edit]
Conjugation of llaminar (first conjugation)
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “llaminar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “llaminar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024