locitatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of locitō

Participle[edit]

locitātus (feminine locitāta, neuter locitātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative locitātus locitāta locitātum locitātī locitātae locitāta
Genitive locitātī locitātae locitātī locitātōrum locitātārum locitātōrum
Dative locitātō locitātō locitātīs
Accusative locitātum locitātam locitātum locitātōs locitātās locitāta
Ablative locitātō locitātā locitātō locitātīs
Vocative locitāte locitāta locitātum locitātī locitātae locitāta